Gaudete!

Im bliżej Świąt, tym większa ogarnia nas radość. Wszystko to, co ma się wydarzyć później, na razie odchodzi na dalszy plan, a my po prostu cieszymy się, czekając na Emmanuela. Zgodnie z nazwą trzeciej niedzieli adwentu: Gaudete - radujcie się! Dotychczas ta radość wciąż jeszcze była ukryta - przecież na razie o tym, co ma się wydarzyć, wie tylko Maryja i kilka innych osób: Józef, Elżbieta i Zachariasz. Teraz i my jesteśmy do niej zaproszeni - za chwilę będzie nam zwiastowana radość wielka, o której na przestrzeni wieków dowie się cały świat.

Na naszym wieńcu adwentowym zapłonęła trzecia świeca, a specjalnie z okazji niedzieli Gaudete w oknie jadalni pojawiła się świecąca gwiazda. Największą radość sprawił nam jednak przyjazd naszych przyjaciół, Irenki i Zbyszka. Piękni, młodzi, zakochani w sobie po uszy. Przed nimi jeszcze kilka miesięcy narzeczeństwa, a oni zapatrzeni w siebie tak pięknie... Radość wręcz z nich promieniuje!

Ten dzień spędziliśmy więc nie tylko piekąc i ozdabiając radosne świąteczne pierniczki. Były też wspólne gry, muzyka - szczególnym powodzeniem cieszyło się pianino - i nauka tańca, już z myślą o weselu, które niebawem. A w tracie prac kuchennych nasi mężczyźni wymknęli się do drewutni, żeby szykować szopkę. Podobno jeszcze dużo pracy przed nimi, ale zapowiada się wspaniale!

Radość musi być dzielona z drugim człowiekiem, inaczej jest niepełna, marnuje się. Dlatego to wezwanie - Gaudete - jest w liczbie mnogiej, skierowane do wszystkich. Prawdziwa radość przepełnia serca i rozlewa się na innych. Dziś cieszymy się więc szczególnie, że mamy siebie, że mamy z kim dzielić się radością.

Irenko, Zbyszku - dziękujemy, że zechcieliście dołączyć Waszą radość do naszej. Dzięki Wam było jej więcej do podziału :-)